Ik was dit weekend bij het nieuwe opstellen van Bert Hellinger in België, en ik werd op meerdere plekken geraakt. Op een soort weten, een soort denken te weten en vernieuwend kijken.

Bert Hellinger geeft aan vanuit een andere dimensie de opstellingen te leiden. Hij ziet zichzelf als een soort poortwachter waarbij hij de client mee kan nemen naar de andere dimensie door een opstelling.

Het is geen wachtwoord wat nodig is om de poort door te mogen. Het is authenticiteit, echte vraagstukken die je wezenlijk raken en waarbij een inzicht effectief handelen kan bevorderen.

Dit raakt me en maakt me blij. Ik voel ook bij mijzelf wat de client me doet wanneer er een verhaal vertelt wordt waarom men een opstelling wenst. Voel ik niks, ervaar ik niks, wordt ik meegenomen in het verhaal. Dan breek ik het af. Voel ik wel iets, ervaar ik iets, dan ga ik daarmee de verbinding aan met de client en het veld.

Ik sta voor opstellingen en alles wat zich werkelijk laat zien. Ik heb nu behoorlijk wat opstellingen achter de rug, en elke keer ontstaat er iets wat wezenlijk is voor de client. Dit kan acceptatie, boosheid, onrust en allerlei andere emoties tot gevolg hebben. Dat is het proces van de client. De feedback geeft vaak aan dat het klopt.

Drama vanuit de gevangenis van de beperkte wereld die niet echt uit het hart komt, daar rekent Bert heel snel mee af. Mensen die vanuit die hoedanigheid een opstelling wensen worden teruggestuurd, of wordt gemeld ‘er ist keine zukunft’ Geen toekomst.

 Zelf stond ik ook op het podium met een vraag over de klant van een onderneming. Ik werd uit vele opgestoken handen gekozen, ik had geluk! Bert stelde namelijk wel ondernemingen op, maar geen klanten. Ik vroeg waarom hij dat niet deed? Immers een onderneming (over)leeft voor en met zijn klanten.

Het antwoord was, een succesvolle onderneming heeft geen vragen. En ik dacht dat ik ook kon gaan, maar toen zei hij. Ga maar staan..en ik kreeg een opstelling. Stel je bedrijf tegenover je op. Bert kiest altijd een vrouw voor de onderneming.  Ik koos innerlijk voor het webshopbedrijf waarbij ik onzeker was over de toekomst. Het beeld werd duidelijk. Tegenover mij stond een vrouw die zich in allerlei bochten aan het wringen was om op de plek te staan. Ze deed een soort Yogaboog naar achteren, en keek naar de lucht. Dit bedrijf heeft geen toekomst zei Bert. En ik dacht, ik ga het podium weer af. Dit klopt met mijn gevoel, dit webshopbedrijf heeft geen toekomst. Toch zei Bert toen: ‘vinden jullie het niet merkwaardig dat hij geen extra vragen stelt?’ Dat snapte ik niet precies. Maar ja ik zat al weer. Ik was overigens de enige waarbij hij deze extra vraag stelde, dus het verraste me erg…Ik denk dat ik het nu wel snap.

Wat ik er wel uit destilleerde was dat als je Bert een algemene vraag stelde, dat hij het meteen persoonlijk maakt. En dat is natuurlijk ook zo.  Enerzijds hoort hij niet zo goed meer, anderszijds gaat het alleen om het wezenlijke, niet om de sociaal wenselijkheid.

Als ondernemer spreekt de opsteller je aan op de onderstroom. Hou je van je moeder, hou je van je bedrijf. Durf je er helemaal voor te gaan? Investeer je? Volg je je vader na, of je eigen zielsstroom? Hou je van je klanten?

Ik voelde me achteraf stom dat ik niet het opstellen zelf en organisatieopstellingen.nl opstelde. Maar daar ben ik mede-eigenaar maar niet de belangrijkste eigenaar, Dus dat vond ik niet oprecht. Maar mijn hart zei dat wel.

Ik had met mijn hoofd opgesteld. Zeker ook door de plotselinge wending van vraag naar opstelling. Als ik het wezenlijke had opgesteld, en niet zomaar geinteresseerd was of mijn onzekerheid juist was, had ik misschien ook niet zomaar het podium afgelopen, maar had het antwoord niet geaccepteerd. Als je ernstig ziek wordt verklaard ga je toch ook voor een second opinion? Maar ja, ik had niet verwacht opgesteld te worden. Achteraf erg dom. Ik zit bij de oprichter van opstellingen, stel een vraag en verwacht een rationeel antwoord waarom hij geen klanten opstelt.

Nu ja, na mij werden de volgende ‘ondernemers’ meteen het podium afgestuurd zonder toekomst omdat ze volgens mij dezelfde testvraag stelde, en niet voor het wezenlijke gingen, dus dat verzachte de pijn als je daarvan kan spreken.

Ik heb geleerd van de door Bert gedane organisatieopstellingen, om me echt alleen te focussen op de essentie en de beweging hiervan waar te nemen. Ik voelde vaak mee of het werkelijk was, of dat iemand wilde dat Bert in de glazen bol keek. Daarvoor laat hij en een goede opsteller zich niet lenen.

Ga jij voor je bedrijf met hart en ziel? Volg jij in de bovenstroom en onderstroom de beweging? Ik hoor graag reacties. Volgende week tijdens de opleiding organisatieopstellingen gaan we hier zeker dieper op in!