Onze manier van kijken naar opstellingen

Deze maand had ik een mooie dialoog met iemand die al eens opstellingen had meegemaakt, en vroeg wat is jouw visie eigenlijk op familieopstellingen, en waar kan ik dat terugvinden. Dit wilde ik al eens opschrijven, en deze vraag triggerde onderstaand artikel. Ik doe familieopstellingen individueel, en in groepen. Daarnaast doe ik als LEAN/AGILE/Teamcoach ook loopbaan- en organisatieopstellingen in de zakelijke dienstverlening en bij de overheid.

Onze visie van opstellen is dat we gezamenlijk in een groter veld overgenomen worden in een opstelling als in een ceremonie, en dat wat zich binnen dit ritueel toont inzicht geeft voor de cliënt, maar vaak ook voor onszelf.
Elke opstelling is een leerervaring in nederigheid, voelen, sensitiviteit en verwondering. Een opstelling op zich is nergens een oplossing voor, maar kan inzichten geven aan de cliënt voor een richting van oplossing. Na de opstelling kan de cliënt iets doen met het inzicht, of niet. Dat is aan de client.

Wij zijn geen therapeuten en de client(en) is/zijn zelf verantwoordelijk voor het vraagstuk, het proces, en hoe deze omgaan met de uitkomst van de opstelling. Tijdens ons samenzijn zijn wij wel verantwoordelijk voor de veiligheid en waarborging van respect en vertrouwen.

Opstellingen hebben een bepaald historisch perspectief gevolgd: https://www.vindtocht.nl/van-sturend-naar-dienend-opstellen/. We zijn dienend aan het veld en de ingevingen die tijdens de ceremonie ontstaan. We gaan ook uit van de fenomenologische waarheid, dat alles wat zich aandient in de opstelling onderdeel ervan is.

Als het dienend en verdiepend voor de opstelling is dan kan de client of de representant spreken. Als het dienend is dat alleen de beweging gevolgd wordt dan wordt er gezwegen. Als het dienend is spreek ik vanuit wat ik voel of zeg maar, door krijg om te delen. Sommige cliënten vinden het fijn om een opstelling rationeel te volgen, anderen accepteren het niet-weten. Ook sommige cliënten of representanten hebben meer behoefte om te spreken, of iets te duiden van hun ervaring. 

Als wij samen een opstelling begeleiden, is mijn vrouw vaak de verbindende schakel en kies ik voor de rol om wat niet gezegd wordt, niet gevoeld mag worden, er niet mag zijn te duiden. Dit altijd vanuit een respect voor alles wat er is. Dus ook de schaduwkant van wie je bent. Onder dat wat de client laat zien, ligt zijn of haar schaduw, en dat is een verborgen kracht.

In principe maken zowel de cliënt, maar ook de representanten een eigen opstelling mee. Je wordt niet voor niets als representant gekozen hebben wij ervaren. Soms heeft een representant vanuit die rol een even diep inzicht als de client die om een opstelling heeft gevraagd.

Bij individuele of relatie opstellingen zijn vooral de client(en) aan het werk. Dit kan middels kaarten, tekening of blaadjes opstelling. Relatieopstellingen doen wij samen. Individuele opstellingen doen wij alleen. Het is aan de client of deze wil werken met mij of mijn vrouw.

Ik stel vragen op basis van wat zich aandient, ervaar hoe mijn eigen fysieke, spirituele, emotionele en mentale lichaam reageren op wat er wel, en ook niet gezegd of gevoeld wordt. De client vraag ik vervolgens actie te nemen, te voelen, te ervaren, te accepteren, te integreren, niets te doen. Alles wat er mag zijn, wat ‘tot nu net toe verborgen was’ geeft stroming. door te kijken naar het lichaam en vanuit haar lichaamsgericht werk lezen wij de lichaamshouding. In onze visie geeft het lichaam de meest werkelijke signalen hoe het echt nu is met iemand.

Wij hebben ervaren dat een individuele of relatieopstelling met kaarten, blaadjes of een tekening even sterk werkt als een opstelling met mensen als representanten.